Ah la musique de la Réunion. Vous n’êtes pas sans savoir que je suis un amateur de ségas, de maloyas.
Il y a beaucoup d’artistes de l’île que j’adore. Je ne vais pas tous les citer de peur d’en oublier.
Le groupe Ousanousava des frères Joron en fait partie. Je les suis depuis 1984.
Aujourd’hui je vous propose une reprise de « Lodèr mon péi » par Flora Pasquet & Kilik Payet.
« Lodèr mon péi »sorti en 1990 est un hommage vibrant à l’île de La Réunion, à sa beauté naturelle, à sa culture et à son peuple.
À travers des paroles empreintes de fierté et d’émotion, la chanson met en avant les paysages majestueux de l’île, ses montagnes, ses plages, et son métissage unique.
Le texte souligne l’attachement profond du chanteur à son île natale, évoquant à la fois la douceur de vivre. La chanson insiste sur la nécessité de préserver les valeurs réunionnaises, le vivre-ensemble et la richesse du patrimoine local.
« Lodér mon péi » est une véritable déclaration d’amour à La Réunion, invitant les Réunionnais à être fiers de leurs racines et à continuer de faire rayonner leur île.
1 Commentaire
Auteur
Si ton lév un zistoir na rienk la pli pou raconté
Dolo dan ton zié noir lé kom desik dan tass café
Si ton po frison sou mon doi le soir la ni enden la pou kosé
Ton sévé ek brouyar kom loder roz sou la rozé
Zistoir mésié l’ot’ foi la manz son foi ek un grin d’sel
Si ou la fin mange un doit mét desel sou la ké tourtrel
Dan’l temp té falé croir lété kom zistoir pér noel
A soir c mon zistoir mi vé mélang ek un memzel
Nou té fé batail kan cot lavoir la boutik chinoi
Dan temp gramoun edgar défun clémen l’arzen CFA
Zordi ou lé en someil sat ou la di ma rakonté
Ou sen loder la terre kan la pli y comens tombé
La di kréol lé noir lé vilain y gaine mém pas koz fransé
En plis li boir lalkol li fim zamal li sen mové
sakin na son défo mét pas kréol pli ba k’la tér
lé méyér qu’passe in két dan l’enterment kan demoun y plér
Gramoune si ou lété la
Ou noré rakonté
Lontemp un moun lété pov
Mé li té fé pas pitié
La di’a nou sa com margoz
Li va ni dou apré
La dose en overdose
Le ban margoz la pou gaté
Okilé mon kaz en tol
Mon ban kamarad kréol
Sat kan la pli si la tol
Té di na poin lékol
I té lév midi
Na un pé la tom dan lalkol
Pli fité la suiv gran l’ékol
A moin ek mon lombraz
S’ra kom soleil dan ni’d fourmi
Ou té zoué sem la mok en tol
Larzen zordi la rouv nou zépol
Oubli pa ton savat doi’d pié
Pa parské zordi ou lé mésié
Kou wa pi out l’identité
Ou la zoué sem mwin dan la pousiér out sévé conyé out
Sort la gér
Ton po couler roz blé bord’d mer
Son monmon mét pi kaplin
Son papa y sen la kisine
Ti frér debout dan sarét la pou agard lékol rentré
Sou son bra talèr son gouni
Pou son soméil lapré midi
Sra kom lombraz mon pié gouyav y fass kan soleil y sa dormi
Okilé mon kafrine la ter
Son ti ker pay
Son kor la rivière
Kafrine ar vien digdig mon pié
Ar mét ton min dan mon sévé
Moin la envi ou défen a moin kroir
La fin dé temp pas loin arivé
Kom kares soleil dans kares la pli
Nalé viv mafat oubien salazie
Et na laise un tras pou loder nout pay
Kan la pli y tom for
La di bondié la pou pléré
Na dolo si ton kor
Sat lé mien i dor dan mon zié
Mon rév kom in tablo le ban kouler la débordé un tablo un
Bato un l’arche comme sat Noé
Bayoune kosa mi fé la
Kosa nora apré
Poukwé nou ri nou plér
Mais akoz nou yém nou tié
Wa di sa guép l’hiver
Fourmi l’éter sa lo sicré
Ma tiembo séré dan ker
La klé santié somin gran tremblé
Ester mi sar pi l’écol
Mon ker kom in mok en tol
Andan dan un rum sarét
O son plein po pas li sonne kré
Mi esper la nouvel line pou k’la pli y tom en farine
Mon kafrine sou son kapline
Son ker kom ravine
Va dégrène ‘bordé
Mon méillér kamarad l’écol la di pou l’arzen fo pas koz kréol
Y fo ton tét lé bien pénié
Y fo ti gain bien coz fransé
Ou gain déza mars dan soulié
Ou maille pas dan ladi lafé
Fo dan ton zié na poin malol
Fo dan ton ker na poin lalkol
En plis falé ou té apren l’ékol